ERASMUS+ Sport 2019

Fair Coaching: Respect to Train

Άρθρο του Λεωνίδα Καραΐσκου (Προέδρου ΚΕΑ Ευ Αγωνίζεσθαι)

KEA Ευ Αγωνίζεσθαι (Εταίρος Erasmus+SportA: Fair Coaching)

Γενικοί στόχοι του προγράμματος Fair Coaching

Προώθηση του σεβασμού και των αξιών μεταξύ προπονητών (επαγγελματικών ομάδων αλλά και ακαδημιών) ενάντια σε σεξιστικές, βίαιες συμπεριφορές και σε διακρίσεις, ώστε να εξασφαλιστεί ένα υγιές και εμπνευσμένο αθλητικό περιβάλλον για επαγγελματίες και νέους αθλητές.

Ειδικοί στόχοι

Προώθηση μιας ευρείας συνειδητοποίησης μεταξύ των προπονητών επαγγελματικών ομάδων και ομάδων ανάπτυξης, θεατών, αθλητών και οικογενειών των αθλητών σχετικά με τις αθέμιτες και διακριτικές συμπεριφορές κατά την προπονητική διαδικασία προς όλους τους αθλητές και ιδιαίτερα τους νεαρούς αθλητές καθώς είναι η κατηγορία που επηρεάζεται πιο πολύ

Υποστήριξη ερασιτεχνικών και επαγγελματικών αθλητικών σωματείων, ομοσπονδιών, ενώσεων και οργανισμών για την ανάπτυξη πολιτικής και σχεδίου δράσης για την πρόληψη και αντιμετώπιση αυτών των συμπεριφορών και την υιοθέτηση δεσμευτικών ευρωπαϊκών κωδίκων συμπεριφοράς και δεοντολογικών κατευθυντήριων γραμμών στο κοουτσάρισμα και τη προπόνηση.

Ενίσχυση δυνατοτήτων, εργαλείων και υποστήριξης των αθλητών και συγκεκριμένα των νεαρών αθλητών ώστε να αναφέρουν τυχόν επεισόδια διακρίσεων, κακοποίησης ή βίας που υιοθετήθηκαν από προπονητές

Διάδοση καλών παραδειγμάτων καθοδήγησης και σεβασμού, καθώς και μια ομότιμη καθοδήγηση ανάμεσα σε μαρτυρίες και αθλητές, επαγγελματίες και λαϊκούς, ώστε να αυξήσουν την ευαισθητοποίησή τους, τον ακτιβισμό,  και την αναφορά αυτών των θεμάτων στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Εν αρχή, η επικοινωνία

Στον Ευρωπαϊκό αθλητικό χάρτη, υπολογίζεται ότι πάνω από 9 εκατομμύρια προπονητές αυτή τη στιγμή κατευθύνουν παιδιά κάθε ηλικίας είτε ως επαγγελματίες προπονητές είτε ως εθελοντές του αθλητικού κινήματος αφού στην Ευρώπη, λιγότερο στην Ελλάδα, είναι αρκετά διαδεδομένη η προσφορά εθελοντισμού σε όλους τους τομείς εκπαίδευσης νέων ανθρώπων.

Η σχέση προπονητή και αθλητή ξεκινά από τη πρώτη ημέρα επικοινωνίας τους και είναι μια σχέση μοναδική που μπορεί να συμβαίνει τη παρούσα χρονική στιγμή αλλά τα αποτελέσματα αυτής της σχέσης να έχουν αναγωγή στο κοντινό ή μακρινό μέλλον αφού τα θετικά ή αρνητικά βιώματα των αθλητών μπορούν να καθορίσουν ως ένα βαθμό και μέρος της ενήλικης ζωής τους, όταν εκείνοι κληθούν να ηγηθούν σε οικογενειακό ή εργασιακό περιβάλλον.

Ο ρόλος των προπονητών στη διόρθωση, βελτίωση και καθοδήγηση των αθλητών όχι μόνο εμπλουτίζει την κινητική και αθλητική νοημοσύνη των αθλητών και αθλητριών, αλλά και επηρεάζει την προσωπικότητά τους, το επίπεδο συναισθηματικής τους νοημοσύνης και τον αξιακό τους χάρτη για τον αθλητισμό και τη ζωή

Όλη αυτή η επικοινωνία των δυο πλευρών -προπονητή και αθλητή- γίνεται λεκτικά και μη λεκτικά. Τα λόγια, οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι προπονητές στην επικοινωνία όσο και να μας φαίνεται παράξενο  καταλαμβάνουν το μικρότερο μέρος της ανθρώπινης επικοινωνίας. Τη μεγαλύτερη βαρύτητα έχει η επικοινωνία «χωρίς λόγια». Η εντύπωση που μας προκαλεί ένα μήνυμα εξαρτάται μόλις κατά 7% από τις λέξεις που περιέχει, σύμφωνα με τον διακεκριμένο καθηγητή Ψυχολογίας Albert Mehrabian. To υπόλοιπο μήνυμα «περνάει» κατά 38% φωνητικά, δηλαδή μέσα από τον τόνο και τις διακυμάνσεις της φωνής, και κατά 55% μη λεκτικά, δηλαδή μέσα από τη γλώσσα του σώματος. Η διαπίστωση του διακεκριμένου ψυχολόγου είναι γνωστή και ως ο κανόνας «7% – 38% – 55%».

Ας φανταστούμε μια ακραία και απευκταία εικόνα έναν προπονητή αγώνα ποδοσφαίρου μικρών ηλικιών να μη μπορεί να ελέγξει ούτε τα λόγια, ούτε το ύφος της φωνής του (να ουρλιάζει προς αθλητές ή παράγοντες του αγώνα). Ακόμα και η  γλώσσα του σώματός του να είναι αποκλίνουσα (δείχνοντας δυσαρέσκεια, ειρωνεία, ασέβεια). Μια ισχυρή απειλητική εικόνα με βασικούς αποδέκτες νέους και νέες. Ασφαλώς αυτό δεν υφίσταται μόνο στο πλαίσιο φαντασίας αφού όλοι μας ως θεατές έχουμε ζήσει ανάλογες εμπειρίες όχι μόνο από προπονητές ποδοσφαίρου αλλά και άλλων  αθλημάτων.

Πόσο τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να θεωρηθούν βοηθητικές στην εκπαίδευση νέων ανθρώπων και πόσο αυτός ο τρόπος να είναι το ισχυρότερο εφόδιο στη φαρέτρα ενός προπονητή, στη φαρέτρα ενός εκπαιδευτή ώστε να οδηγήσει και εμπνεύσει τους νέους σε καλές αθλητικές αποδόσεις. Πόσο όλα αυτά τα παραπάνω να έχουν τη δύναμη να επαναφέρουν τα παιδιά στην αθλητική απόδοση και όχι να τα τρομάζουν λειτουργώντας σε καθεστώς φόβου και άγχους. Πόσο μπορεί να διαιωνίζεται μια τέτοια συμπεριφορά και πόσο μπορεί να γράψει στον σκληρό δίσκο ενός νέου παιδιού τέτοια συμπεριφορά. Κάπως έτσι ο αθλητισμός χάνει την αξία του και τα οφέλη γίνονται ανάρπαστα ειδικά  αν οι άνθρωποι που απευθυνόμαστε βιώνουν τραυματικές εμπειρίες στη κοινή ζωή τους στους αγωνιστικούς χώρους.

Είναι χρήσιμη μια εκπαίδευση των προπονητών τέτοιου επιπέδου. Εκπαίδευση όχι μόνο για τους προπονητές που ηγούνται αλλά και τους αθλητές που δέχονται ώστε να μάθουν να κρίνουν συμπεριφορές και να κάνουν τις επιλογές τους προσφέροντάς όχι μόνο ένα σύγχρονο ελεύθερο περιβάλλον μάθησης αλλά και κοινωνικά εργαλεία  που θα διαιωνίζουν τις καλές πρακτικές στις οικογένειές τους αργότερα ως ενήλικα μέλη.

Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Fair Coaching στο πλαίσιο του Erasmus +Sport σκοπεύει να θέσει το ζήτημα της χρήσης αναρμόζουσων, ακατάλληλων και επιθετικών συμπεριφορών από τους προπονητές και τους εκπαιδευτές που υιοθετούν αυτές τις μεθόδους, παρερμηνεύοντας το ρόλο  και την επικοινωνία του ρόλου. Προτίθεται επίσης να δημιουργήσει ένα πλαίσιο εκπαίδευσης των εμπλεκομένων διαδίδοντας πολιτισμό σεβασμού στον αθλητικό τομέα και στη κοινωνία.

Η εναρκτήρια συνάντηση του προγράμματος

Το kick off meeting του Fair coaching είχε προγραμματισθεί στη Μπολόνια στην έδρα της Ιταλικής Λίγκας του βόλεϊ που είναι και ο coordinator του φιλόδοξου εκπαιδευτικού προγράμματος. Εξαιτίας του γνωστού αποκλεισμού, από τον κορονοιό που θερίζει, η πρώτη δια ζώσης συνάντηση μετατράπηκε σε ψηφιακή μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας που φιλοξένησε όλους τους ευρωπαϊκούς φορείς που συμμετείχαν:

ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ ΤΟΥ FAIR COACHING

Lega Pallavolo Serie A – Italian National Volleyball League (Italy)

ASSIST – Associazione Nazionale Atlete (Italy)

Alice Milliat Association – FAMI (France)

Fare Network (Netherlands)

K E A  – Fair Play CODE Hellas (Greece)

Serbian Rugby League Federation (Serbia)

Girls In Sport (Sweden)

Finnish Coaches Association (Finland)

ERASMUS+ Sport 2019

Fair Coaching: Respect to Train

Article by Karaiskos Leonidas (President of Kea Fair Play Code)

KEA Fair Play Code (Greek Partner of the program)

General Objectives

Promote respect and values among professional and grassroots coaches and trainers, contrasting sexist, violent and discriminatory behaviours to ensure a healthy and inspiring sport environment for professional and young athletes

Specific objectives

Promote a widespread awareness among professional and grassroots coaches, supporters, athletes and athlete’s families about unfair and discriminatory behaviours in coaching towards all athletes and particularly young female athletes as they are the most affected target

Support grassroots and professional sport clubs, federations, leagues and organizations in developing policy and a plan of action to prevent and tackle these behaviours and adopting binding European codes of conduct and ethical guidelines in coaching and training

Strengthen capabilities, tools and support for athletes, and specifically young athletes, to report any episodes of discrimination, abuse or violence adopted by coaches and trainers

Spread good examples in coaching and respect as well as a peer tutoring among testimonials and athletes, professional and grassroots, to increase awareness, activism, reporting about this issue in Europe

Coaching: It’s a matter of communication

On the European sports map, it is estimated that there are more than nine million coaches coaching children of all ages either as professional trainers or as volunteers, given that in Europe, and much less in Greece, volunteering in coaching young people in all fields of training is a matter of fact.

The relationship between the coach and the athlete starts on the first day of their encounter and is a unique relationship at a given moment which can have results in the near or distant future, since the positive and the negative experiences of the athletes can determine, up to a point, a part of their adult life, when they will be asked to lead their family life or their professional life.

The role of the coaches in the correction, improvement and guidance of the athletes not only enriches motor skills and athletic skills of the athletes, but influences their personality, the level of their emotional intelligence and their value map of sports life and life in general.

The communication between the coach and the athlete is both verbal and non-verbal. Words, the words used by the coaches in the communication process, as peculiar as it may seem, take up a very small part of human communication. More importance is given to the non-verbal communication. According to the renowned psychology professor, Albert Mehrabian, the impression which we get of a message depends only by 7% on the wording of the message. The rest of the message is conveyed by 38% through the tone and the pitch of your voice, and by 55% non-verbally, in other words, through body language. The findings of the renowned psychologist are known as the rule “7%-38%-55%”

Let’s imagine an extreme and by all means undesirable scene where a coach at a football match of very young players cannot control either his words or the tone of his voice (he keeps screaming and yelling at the players and the referees. Even his body language deviates from the normal (showing dislike, irony and disrespect).

It’s a powerful threatening image whose receivers are mainly the young. Surely enough, this scene is not only a figment of our imagination, since we all have had similar experiences not only by the football coaches but by other sports coaches as well.

How can such and similar behavior be considered helpful in the training of the young and to which extent can such a way be the most powerful instrument in the toolbox of a coach, in the toolbox of a trainer so that he guides and inspires the young to have the best athletic results? How can the above mentioned have the power to bring back the young players to the path of high athletic achievements and not to intimidate them and teach them to work in the state of stress and fear? How can such behavior be perpetuated and how can it be recorded in the mind of a child? It is in this way that the athletic sports lose their value and the benefits are lost as the people we deal with have traumatic experiences in their common life in the athletic field.

That’s why it is useful to train coaches who work with children. This kind of education is meant not only for the coaches who lead but also for the athletes who receive the training so that they can learn to judge different kinds of behavior and make their choices, and in such a way they will offer not only a contemporary and free learning environment but also the social tools which will perpetuate good practices in their families in their future adult life.

The European programme Fair Coaching within the framework of Erasmus Sport+ aims to raise the issue of the inappropriate, improper and aggressive behavior of the coaches and the trainers who adopt these methods, misinterpreting their role and the communication of their role. It also intends to create a framework of education in which respect should be transmitted in the athletic sports field and in the society as well.

The Kick – off meeting

The kick-off meeting of the Fair Coaching was meant to take place in Bologna, where the Italian Volleyball League is based, since they are the coordinator of this ambitious training programme. Due to the well-known isolation imposed by the coronavirus, our planned live meeting turned into an online session, through the internet platform which was used by all the European organizations which took part in the project:

FAIR COACHING PARTNERSHIP

Lega Pallavolo Serie A (Italy) – coordinator

ASSIST Associazione Nazionale Atlete (Italy)

Girls in Sport (Sweden)

Fare Network (Netherlands)

Alice Milliat Association – FAMI (France)

K E A – Fair Play CODE Hellas (Greece)

Serbian Rugby League Federation (Serbia)

Finnish Coaches Association (Finland)